An Lagapak Kan Uran Sa Sakuyang Atop

saro, duwa, tulo

nagpoon na ang ritmo

naglipot na ang paros

kaipuhan ki kakugos

mantang nagkakanta an mga talapang

namumundo akong tawo sa kina’ban

Ngunyan, Sagkud Pa Man

ngunyan, sagkud pa man
ika ang sakuyang papadabaon
iibanan sa lakaw kan buhay mo
sa kaogmahan asin sa kamundu’an
sa aldaw na malilipot ako an saimong tamong
an makugos saimo para maging mahimbong
an mahungit sa aldaw na dae ka makakakaon
an masukray kan saimong buhok
asin an maalalay kun dae ka makatindog
ako an magiging sandigan mo
an ilaw sa panahon na madiklom
an sirungan sa aldaw na mauran
ako an magiging kaapil mo
an mahampang sa bagyo kan buhay
an magiging angkla sa dagit na dagat
ako asin ika
ngunyan, sagkud pa man

Arog Kan Sarong Burak

makolor 
mahamot
asin magayon
arog kang sarong burak

pagkamoot
simbolo
alay
arog kang sarong burak

tuninong
nagbabayle sa paros
maogma
arog kang sarong burak

ika
padaba ko
sagkod pa man
arog kang sarong burak

Sa Pagmuklat Kan Mata

sa pagmuklat kan mataika an muyang makaiba
na kukuguson asin sasabihan ka
halea na an muta sa saimong mata
hahadukan ang saimong pisngi
maski ang liwoy mo giniraan ini
kakahurunon ka ki may pagkamoot
maski angaw mo bako pa mahamot